MAGICZNY ZACHÓD SŁOŃCA w PARYŻU czyli NASZE SPOTKANIA z TOUR EIFFEL

Szczerze mówiąc nieco obawiałam się wizyty w Paryżu- byliśmy świeżo po Rzymie, który oczarował nas starożytnymi artefaktami dostępnymi na wyciągnięcie ręki. Wiedziałam, że w stolicy Francji będzie inaczej. Czytałam relacje, w których nieodmiennie na plan pierwszy wysuwała się moda i paryski szyk, co nas za bardzo nie kręci. No i pogoda pod koniec października nie przypominała już lata, choć oczywiście było o kilka stopni więcej niż w Polsce. A wieża Eiffla?- czy nie przereklamowana?? Czy zrobi na nas wrażenie jak na milionach innych ludzi? Czy rozczarujemy się jej widokiem i przeżyjemy syndrom paryski jak, podobno, tysiące Japończyków? Przecież właściwie to tylko góra złomu ;-) , w dodatku znana nam doskonale z Internetu czy filmów…..
Żeby jak najszybciej rozwiać nasze wątpliwości poszliśmy do niej już pierwszego wieczoru, po zmroku. Szliśmy nadbrzeżem Sekwany, od strony Luwru. Wieża rosła w oczach, a co pół godziny migała do nas tysiącami światełek podczas krótkich iluminacji. Jednak nie było widać jej wielkości, więc wrażenia, aczkolwiek pozytywne, nie oszałamiały. Gdy stanęliśmy u jej stóp po raz pierwszy odczułam jej ogrom, ale równocześnie, dzięki ażurowej konstrukcji, zdawała się lekka i delikatna, wręcz elegancka. Nie było tłumu turystów, a sprzedawców można było policzyć na palcach jednej ręki, w dodatku zmęczeni nie przejawiali jakiś wielkich chęci wciskania nam czegokolwiek. I tu nastąpiło pierwsze rozczarowanie!, bo w pierwszej chwili myśleliśmy, że nie można wejść pod wieżę! Na szczęście szybko się zorientowaliśmy, że zostawiono przejście dla ludzi bez biletu na górny taras i oczywiście natychmiast tam poszliśmy. Niezbyt przyjemni ochroniarze dokładnie przeszukali plecak [nie grzebali, ale wskazywali palcem co mamy wyciągnąć i pokazać] i pierwszy raz w Paryżu przeszliśmy kontrolę antyterrorystyczną. Spojrzenie w górę i …. ale kolos! Tak, już było lepiej, już zaczynaliśmy nasze zachwyty :-) , ale największe, zupełnie spontaniczne WOW! zrobiliśmy przedostatniego dnia, gdy wieczorem wędrowaliśmy w kierunku Place de la Concorde [plac Zgody]. Przechodząc przez Pont de la Concorde spojrzałam do tyłu i … mało nie wpadłam pod samochód! Na tle absolutnie fantastycznego, pomarańczowo- czerwonego [za chwilę również fioletowego] zachodu słońca rysowała się majestatyczna [tak, teraz na pewno taka była!] sylwetka wieży Eiffla! Coś niesamowitego- jak z folderów reklamowych, choć zupełnie bez Photoshopa. Spektakl Natury plus wyjątkowe dzieło człowieka stworzyło doskonałe połączenie. Byliśmy oczarowani…. W każdym ujęciu wyglądała świetnie- samotna, wyniosła, jak też z obeliskiem i charakterystycznymi latarniami w kształcie statków na Place de la Concorde. Magicznie :-D

Ikona!

Widok z Place de la Concorde- zachód słońca zaczął już przechodzić w fiolet…. 

A tu widać światełka podczas iluminacji na wieży. 

 I jak tu się nie zauroczyć Paryżem? :-)